Dobre drewno kominkowe to takie, które ma bardzo wysoką wartość grzewczą. Takie drewno to nie inaczej, jak drewno dobrze wysuszone i odpowiednio przez długi czas sezonowane. Drugim zasadniczym warunkiem buzującego ognia w kominku jest rodzaj drewna. Im drewno twardsze, tym dłużej i bardziej efektywnie się pali.
Najlepsze sezonowane drewno kominkowe to drewno pozyskiwane z takich drzew jak: brzoza, buk, dąb, grab, jesion, wiąz czy klon lub robinia akacjowa. Te drzewa należą do rodziny drzew liściastych i są przykładem drzew twardych. Palą się więc długo i przez długi czas oddają swoją wartość energetyczną.
Zatem dobre drewno kominkowe charakteryzuje się odpowiednią suchością oraz dobrą twardością. Drewno, którym palimy w kominku powinno mieć jak najwyższą wartość energetyczną i dopiero wtedy uzyskujemy w kominku duży ogień. Duży ogień oznacza ciepło, które ogrzewa powierzchnię naszego domu.
Drewno powinno mieć najlepiej 18% wilgotności, takie drewno pali się w kominku, nie dymi i ma doskonałą wartość grzewczą. Drewno o tak niskiej wilgotności może nam zaoferować skład opału lub tartak. W przypadku gdy zakupimy drewno o dużej wilgotności, musimy je odpowiednio przechować przez okres 12 lub 18 miesięcy. Dlatego niektórzy ludzie, którzy mają na to miejsce, w swoich ogrodach przydomowych budują wiaty lub drewutnie i sami przechowują drewno. Takie drewno po roku lub dwóch latach uzyskuje swoje najlepsze parametry do ogrzania domu.
Nic w tym dziwnego, ale jest prawdą, że z takiej samej ilości drewna mokrego w wersji wysuszonej możemy uzyskać efekt ciepła dwa razy lepszy. Dobre drewno musi pochodzić z odpowiedniego drzewa jak również musi być doskonale przygotowane, w tym wypadku wysuszone, do procesu swojego spalania. W celu przygotowania drewna do sezonowania, powinniśmy je połupać w odpowiednie szczapy a następnie ułożyć je tak by zapewnić mu przewiew. Dobrze ułożone drewno powinno być zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi. Zawsze trzeba ułożyć je pod dachem lub przykryć odpowiednią plandeką.
